General sitat

Ludvig Hope

 

Skriften oppfordrer oss til å komme ” i hu deres veiledere, de som har talt Guds ord til dere!”(Heb 13,7)

Her følger noen sitat til ettertanke fra fem av Misjonssambandets generalsekretærer om ulike tema.

Johannes Brandtzæg

• Vi ønsker som kristne å bygge Guds rike. Helst hurtig. La oss vokte oss for i vår iver å tilkalle slik hjelp, som fører med seg en fremmed Ånd, en Ånd som er Gud imot. Den fremmede Ånd kan lett bli sterkere enn Guds Ånd. La heller arbeidet gå langsomt. "Templet" blir dog reist til slutt.  


• Man enedes om ikke å søke foreningens styrke i medlemmenes mengde, men at de kunne som brødre i Kristus være forenet i én ånd. (Oppstartingskomiteen for Kinamisjonen 1890.)

Ludvig Hope

• Mens farisearen slår seg til ro med eit fint liv i det ytre, må den ærlege også få det indre rett for Gud heilt ned i livsens djupaste grunn. Mens fariseeren vert meir og meir nøgd med seg sjølv, vert den ærlege meir og meir misnøgd med seg sjølv, fordi han ser at det er so mykje vondt og ureint hjå han som må bort, men som han ikkje kan få bort.


• Utanfor Jesus Kristus er kvart menneske ansvarlig for sitt liv, men den som gjev seg over til Kristus, han svarar Kristus for - så lenge han er hjå Ham.


• Men når me nå legg øyra til folkesjela i Noreg, kva høyrer me då? Frå universitetet og frå mange preikestolar høyrer me at Bibelen er ikkje Guds ord, at Jesus var berre eit menneske, at alle religionar i sin inste grunn er noko nær like. Frå mange skulestover vert det klaga over at borna får høyra for mykje om Gud og om kristendomen, og ikkje so få av våre lærarar ropar ut i sitt blinde mod at kristendomen gjerd dei små meir vondt enn godt. Samstundes veks det opp i folket ein stor skare som klær seg i silke og lever som svin; dei forpestar samfunnet med sine sleipe tunger, sine ureine pennar og sitt heidenske liv. Det let seg visst ikkje nekta at millom dei rike og dei som vil vera fine, veks gudløysa og umoralen. Dei har rå til å løyna råskapen, so han sjeldan kjem klårt fram i dagen, men difor tærer han like sterkt og sikkert på folkelukka og livslukka.

Tormod Vågen

• Så lenge forkynninga er nummer ein i vårt arbeid, har vi ein arbeidsdag. Så lenge vi forkynnarar eig ein bodskap frå Gud og får verka til vekking, så lenge eig Kinamisjonen ein framgong. Stansar denne friske livsens straum, set vi att med ein mekanisme som ikkje kan smørjast og haldast gåande med menneskelege midlar.


• Når samvitet misser den daglege trong etter tilgjeving ved Kristi kross, vert det kjensla som stadig må stimulerast for å halda den religiøse interessa ved like.

Egil Grandhagen

• Jesus vil gjøre oss til det han kaller oss til.


• Den karismatiske bevegelse skaper bare ytterligere uklarhet i norsk kirkeliv, hvor sikten er dårlig nok fra før......Vi ønsker nemlig ikke at folk skal komme inn i våre foreninger og forsamlinger og forsøke å innføre en teologi som vi kjenner oss fremmed overfor og som vi ikke helt og fullt får til å harmonere med Bibelen. Det må være det som på godt norsk kalles infiltrasjon.

Ola Tulluan

·       Grundige analyser har vist at mye av kirkeveksttenkningen vil føre til en svekkelse av det som har vært til stor velsignelse i vårt land: Det frie lekmannsarbeidet med fokus på en ransakende forkynnelse til omvendelse og nytt liv og nådegavebasert tjeneste.

·        En av grunnpillarene i vår luthersk-rosenianske arv er at Gud fører oss inn i spenningsfeltet mellom lov og evangelium. I dette spenningsfeltet gjør han sin dobbelte gjerning med oss. Han knuser og oppreiser. Her skjelver vi under lovens dom, og her jubler vi over frelsen full og fri. Dette er noe av det dyrebareste i vår arv.